Την Δευτέρα 23 Μαρτίου 2015 πραγματοποιήθηκαν τα Εγκαίνια και η βράβευση των μαθητών στην αίθουσα Τέχνης Θ. Στάμος αφιερωμένα στη μνήμη του εκλεκτού συναδέλφου Παναγιώτη Καούρα.
Οι μαθητές που βραβεύτηκαν είναι:
1o βραβείο: Καρφάκης Κωνσταντίνος, 1ο Λύκειο Λευκάδας, τάξη Β΄
Φωτογραφικός εκτυπωτής και εκτύπωση 50 φωτογραφιών 13χ18
2ο βραβείο: Σκλαβενίτη Μαρία,1ο Λύκειο Λευκάδας, τάξη Γ΄
Fine Art εκτύπωση σε καμβά 40χ60 και εκτύπωση 50 φωτογραφιών 13χ18
3ο βραβείο: Τυπάλδου Πόπη, Μουσικό Γυμνάσιο Λευκάδας, τάξη Α΄
Φωτογραφικό τρίποδο και εκτύπωση 50 φωτογραφιών 13χ18
Α Έπαινος: Παύλου Γιάννης, E.E.E.E.K. Λευκάδας, Τάξη Ε΄
Φωτογραφικό λεύκωμα « Η χλωρίδα της Λευκάδας»
Β Έπαινος: Μουσαβερέ Χρύσα, 1ο Λύκειο Λευκάδας, Τάξη Γ΄
Φωτογραφικό λεύκωμα « Η χλωρίδα της Λευκάδας»
Γ Έπαινος: Βαγενά Μαυρέττα, 2ο Λύκειο Λευκάδας, Τάξη Β?
Φωτογραφικό λεύκωμα « Η χλωρίδα της Λευκάδας»
Ποιήματα των μαθητριών : Σκλαβενίτη Μαρία και Βαγενά Μαυρέττα.
και μούσκεψαν τα όνειρά μου.
Σαν δάκρυα ανθρώπων πέφτουν οι σταγόνες
και κρύβουν περίτεχνα τον δρόμο.
Δεν μπορώ να διακρίνω τίποτα,
τα έχει σκεπάσει όλα μια ομίχλη.
Θα κλείσω λίγο το παντζούρι.
Ίσα που να περάσει η μπόρα και η ταραχή.
Άναψε σε παρακαλώ, το παλιό λυχνάρι.
Θέλω να βάλω δίπλα τα όνειρά μου να στεγνώσουν και να ζεσταθούν.
Έπειτα, θα τα αγκαλιάσω στοργικά όπως μια μάνα τα παιδιά της.
Ω, κοίτα πόσο μουντά είναι.
αύριο θα ανοίξω το παράθυρο
να τους χαρίσει λίγη απ΄ την λάμψη του.
Ναι, αύριο θα ‘ναι μια ηλιόλουστη μέρα.
Άναψε κι ένα κερί, να φωτιστούν στο σκοτάδι
οι αλήθειες μας, αυτές οι κρυφές,
οι ενδόμυχες σκέψεις. Καληνύχτα. Μ.Σ.
Δάκρυα σταλαχτίτες
Μια αόρατη νύμφη κοντά στο παράθυρο
Γαλάζια είναι τα μάτια της και κόκκινα τα χείλη
Έξω βαρύ το κρύο, ο ήλιος κρυμμένος
Δέντρα ψηλά, βαμβάκια στα κλαδιά τους
~
Στιβάδες χιονιού πέφτουν από τον ουρανό
Σαν αστεράκια ψεύτικα επάνω στα μαλλιά της
Και εκείνη συλλογιέται τα χρόνια που περάσανε
Τις πίκρες , τις χαρές, τις προσδοκίες, τις χίμαιρες
~
Ραγισμένο παράθυρο, ραγισμένη καρδιά, προδομένη
Δε ξέρει πια τι θέλει
Ή μάλλον ξέρει
Την ηρεμία. Αυτή αναζητά
~
Τα δάκρυά της σταλαχτίτες στο πρόσωπό της το ψυχρό
Και μάτια θάλασσες, φουρτουνιασμένες
Πού κρύβεται άραγε η ηρεμία;
Στο άσπρο του χιονιού, στα δέντρα ή στα βουνά;
Πού κρύβεται άραγε ο ήλιος με το χαμόγελό του το βαθύ;
~
«Μα ήλιος θα φανεί στο πρόσωπο εκείνου»
ακούγεται μια φωνή απ΄ το θαμπό παράθυρο… Β. Μ.
